Rafał Trzeciakowski

Polska jest na 30. miejscu wśród 41. krajów OECD pod względem elastyczności zatrudnienia. Indeks jest przygotowywany m.in. przez Forum Obywatelskiego Rozwoju. Bierze pod uwagę: łatwość zatrudniania, łatwość zwalniania pracownika oraz elastyczność godzin pracy. Okazuje się, że najgorzej jest we Francji, a najlepiej w Danii.

Według ekonomistów FOR, sztywność regulacji pracy wypycha osoby o niskim poziomie płac na umowy zlecenie (gdzie nie obowiązuje kodeks pracy), umowy o dzieło i samozatrudnienie (gdzie nie obowiązuje ani kodeks pracy ani płaca minimalna) lub nawet do szarej strefy.

Dyskusja na temat płacy minimalnej w Polsce często rozbija się o argumenty natury ideologicznej albo etycznej. Słyszymy więc, że przedsiębiorców na to nie stać, albo z drugiej strony – że Polakom należy się godny zarobek. FOR podeszło do sprawy nieco bardziej technicznie.

Polska zajmuje dopiero 30. miejsce na 41 krajów UE i OECD w Indeksie Elastyczności Zatrudnienia 2019, mierzącym elastyczność umów o pracę regulowanych kodeksem pracy.To identyczny wynik jak przed rokiem. Jak twierdzą ekonomiści FOR, zeszłoroczne prace Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Pracy okazały się fasadowe i koniecznej reformy kodeksu pracy w dalszym ciągu brakuje. Polsce obecnie dwukrotnie bliżej do najgorszej w rankingu Francji niż do najlepszej Danii.

Polska zajmuje 30. miejsce w Indeksie Elastyczności Zatrudnienia 2019 - poinformowało Forum Obywatelskiego Rozwoju (FOR), współautor badań. Lista Unii Europejskiej i OECD liczy 41 krajów. Zdaniem ekspertów FOR, podstawowym warunkiem podniesienia pozycji Polski w zestawieniu jest reforma kodeksu pracy.

Dlaczego poprawa elastyczności zatrudnienia jest ważna, skoro pomimo sztywnych regulacji w ostatnich latach zatrudnienie rośnie, i to także na umowach na czas nieokreślony? Jak podkreśla Aleksander Łaszek, główny ekonomista FOR, ostatnio korzystaliśmy z bardzo dobrej koniunktury na Zachodzie, która jednak się kończy.

Przyczynia się do tego sztywność regulacji pracy, wypychająca osoby mniej wykwalifikowane lub w regionach o niskim poziomie płac na umowy zlecenia (nie obowiązuje kodeks pracy), umowy o dzieło i samozatrudnienie (nie obowiązuje kodeks pracy ani płaca minimalna) czy do szarej strefy. To nakłada się na inne problemy: źle skonstruowany system pomocy społecznej (np. dezaktywizacyjna rola programu 'Rodzina 500+'), niski wiek emerytalny (najniższy wiek emerytalny kobiet w UE) i mały sektor przedsiębiorstw (duży udział zatrudnienia w mikrofirmach i rolnictwie).

Polska zajmuje 30. miejsce na 41 krajów Unii Europejskiej i OECD w Indeksie Elastyczności Zatrudnienia 2019, mierzącym elastyczność umów o pracę regulowanych kodeksem pracy, poinformowało Forum Obywatelskiego Rozwoju.

Polska zajmuje 30. miejsce na 41 krajów Unii Europejskiej i OECD w Indeksie Elastyczności Zatrudnienia 2019, mierzącym elastyczność umów o pracę regulowanych kodeksem pracy, poinformowało Forum Obywatelskiego Rozwoju (FOR).

Polska zajmuje dopiero 30. miejsce na 41 krajów Unii Europejskiej i OECD w Indeksie Elastyczności Zatrudnienia 2019, mierzącym elastyczność umów o pracę regulowanych kodeksem pracy. To identyczny wynik jak przed rokiem – zeszłoroczne prace Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Pracy okazały się fasadowe i koniecznej reformy kodeksu pracy w dalszym ciągu brakuje. Polsce obecnie dwukrotnie bliżej do najgorszej w rankingu Francji niż do najlepszej Danii. Sprawne reformy są jednak możliwe – w tym roku liderem reform była Litwa, która awansowała z 27. na 15. miejsce.