Jak przyspieszyć rozwój Polski i uratować reformę emerytalną?

We wtorek, 25 stycznia 2011 r. odbyła się konferencja prasowa FOR „Jak przyspieszyć rozwój Polski i uratować reformę emerytalną?” z udziałem:

- Leszka Balcerowicza, przewodniczącego Rady FOR
- Andrzeja Rzońcy, członka RPP, współpracownika FOR
- Wiktora Wojciechowskiego, ekonomisty FOR

Wszystkie materiały z konferencji:

1) Synteza - Przyspieszenie rozwoju zamiast demontażu reformy

2) Ocena zmian w systemie emerytalnym proponowanych przez rząd w porównaniu do scenariusza kontynuowania reformy emerytalnej

3) Jak przyspieszyć wzrost gospodarczy?

4) Propozycja reformy części kapitałowej systemu emerytalnego

5) Prezentacja

6) Kalendarium finansów publicznych

7) Apel Leszka Balcerowicza przeciw rządowej propozycji zmian w systemie emerytalnym

8) Korekta

SYNTEZA

I. Propozycja rządu z 30.12.201 r. obejmuje:

1. Trwałe redukowanie składki, gromadzonej w II filarze systemu emerytalnego (OFE);
2. Wprowadzenie ulg podatkowych za dobrowolne oszczędzanie na cele emerytalne;
3. Poprawa warunków dla inwestowania przez OFE.

Z tych propozycji nowa (i szkodliwa) jest tylko pierwsza. Pozostałe są obietnicą, że rząd wykona wcześniejsze obietnice (budowa III filaru systemu emerytalnego, umożliwienie większej efektywności II filaru). Co gorsza, obcięcie wpłat do II filaru utrudni podniesienie jego efektywności.

II. Propozycja rządu jest gorsza od kontynuacji reformy emerytalnej (co obejmuje kroki na rzecz wzrostu efektywności II filaru) ze wszystkich zasadniczych punktów widzenia:

• szkodzi rozwojowi gospodarczemu Polski;
• obniża prawdopodobną wysokość przyszłych emerytur;
• obniża bezpieczeństwo przyszłych emerytur;
• podważa powagę państwa i prawa;
• zrywa umowę społeczną;
• nasuwa wątpliwości, co do jej zgodności z konstytucją.

III. Nie da się uzasadnić wprowadzania propozycji rządowej jakąś nagłą koniecznością, typu kryzys gospodarczy. A jednocześnie istnieje szeroki repertuar kroków, które pozwalają równocześnie na:

• Przyspieszenie rozwoju gospodarczego Polski na krótszą i dłuższą metę;
• Kontynuację reformy emerytalnej (co służy temu rozwojowi);
• Obniżenie deficytu finansów publicznych;

IV. Aby uratować reformę emerytalną i uniknąć przekroczenia przez dług publiczny progu 55% PKB wystarczy w najbliższych miesiącach przeprowadzić 7-8 dużych prywatyzacji.

Nie są one czasochłonne ani skomplikowane. Zmniejszając sferę polityczno-personalnej interwencji będą one służyć zarówno zdrowiu gospodarki jak i polityki. Aby uratować reformę emerytalną na dłuższą metę trzeba wprowadzić szerzej zakrojone reformy, jakie wprowadziło już wiele krajów przed nami. Reformy te są i tak Polsce potrzebne, aby umacniać tempo naszego rozwoju, zmniejszać ryzyko kryzysu i mieć szanse na dochodzenie do poziomu życia Zachodu. Obejmują one m.in. upowszechnianie zasad nowego systemu emerytalnego, głęboką racjonalizację wydatków administracji różnych szczebli, redukcje wydatków socjalnych, które osłabiają bodźce do pracy, proefektywnościowe uproszczenie podatków.

Należy też – i to głębiej niż to proponuje rząd – zmienić przepisy nt. II filaru systemu emerytalnego, tak aby wyraźnie ograniczyć jego koszty i zwiększyć efektywność.

Dodatkowe materiały do pobrania (PDF):

• Opracowania zaprezentowane na konferencji prasowej 15 marca 2011 r.
   
• Opinia Fundacji FOR do rządowego projektu ustawy dotyczącej ubezpieczeń społecznych z 23 stycznia 2011 r.
   
• Raport FOR: Reforma emerytalna a finanse publiczne w Polsce (29 listopada 2010 r.)

A na stronie mojaskladka.org cały czas można poprzeć apel przeciw rządowym propozycjom zmian w systemie emerytalnym. Zachęcamy do wyrażenia swojego zdania!

Do dyskusji można przyłączyć się także na Facebooku.