wybory

Okres prezydentury Andrzeja Dudy to czas szybkiego wzrostu wydatków państwa oraz zmian w podatkach koniecznych do ich sfinansowania. Podatki są jeszcze bardziej skomplikowane, a jednocześnie pomimo wszystkich zmian nie rozwiązano problemu wysokiego opodatkowania już najniższych płac. Wszystkiemu towarzyszyła propaganda sukcesu, widoczna także w nieprawdziwych wypowiedziach Andrzeja Dudy.

Jeśli wybierzemy prezydenta bezkrytycznie podpisującego to, co uchwali rządząca większość, czekają nas kolejne legislacyjne katastrofy. Trzy z nich łatwo przewidzieć, bo rządzący sami je zapowiadają.

Kandydaci na prezydenta toczą bój o niezdecydowanych wyborców, w tym o osoby, dla których wolność gospodarcza ma największe znaczenie. FOR przyjrzało się, jak wypadła w tym względzie prezydentura Andrzeja Dudy.

Nowy Prezydent RP to szansa na prezydenckie weta dla szkodliwych i naruszających konstytucję rozwiązań proponowanych przez rządzących. Jedną z takich groźnych zmian może być wprowadzanie „pełniącego obowiązki Rzecznika Praw Obywatelskich”, na wzór wprowadzonych przez PiS p.o. I Prezesa Sądu Najwyższego oraz p.o. Prezesa Trybunału Konstytucyjnego (funkcję tę sprawowała Julia Przyłębska od 20 grudnia do 21 grudnia 2016 roku).

W niedzielę Mateusz Morawiecki zapowiedział powołanie Funduszu Patriotycznego, który miałby służyć „budowaniu postaw patriotycznych” i wspierać „pasjonatów historii, pasjonatów, którzy biorą udział w grupach rekonstrukcyjnych”. Nie wiemy, jaką formę miałby przyjąć zapowiadany fundusz: czy byłby pozabudżetowy fundusz celowy, czy fundacja (jak Polska Fundacja Narodowa), czy może też agencja wykonawcza (jak Narodowy Instytut Wolności).

Zawetuję każdą próbę podnoszenia podatków dla Polek i Polaków – zadeklarował we wtorek w Kartuzach kandydat na prezydenta Rafał Trzaskowski. Dzień wcześniej podobną deklarację złożył w Płocku. Nawet jeśli faktycznie jako prezydent Trzaskowski wetowałby każdą propozycję podniesienia podatków, to nie ma gwarancji, że nie wzrosną inne przymusowe obciążenia, które wprawdzie nazywają się inaczej, ale w kieszeni obywatela powodują taki sam ubytek.

Mamy taki pas transmisyjny: prezydent podpisuje niemal wszystko, co przygotuje rząd i z dnia na dzień budzimy się w nowej rzeczywistości – zauważa Aleksander Łaszek, główny ekonomista Forum Obywatelskiego Rozwoju. – Prezydent nie ma szczególnych możliwości kształtowania polityki gospodarczej, ale nie musi podpisywać ustawy pisanej trzy dni i uchwalonej w nocy. A taka refleksja jest naprawdę bardzo potrzebna.