EBPM

W ciągu ostatnich ośmiu lat rządy Prawa i Sprawiedliwości w Polsce zdefiniowały na nowo granice regulacji dotyczących stylu życia obywateli, wprowadzając szereg ustaw i rozporządzeń mających na celu promowanie pożądanych czy zdrowych nawyków i zachowań, a ograniczanie dostępu do produktów i usług uznanych za szkodliwe. Od zakazu handlu w niedzielę, poprzez wprowadzenie podatku cukrowego, aż po zakaz sprzedaży napojów energetycznych dla niepełnoletnich – te i inne decyzje wywoływały gorące dyskusje o wolności, zdrowiu publicznym i skuteczności wprowadzanych rozwiązań. Jakie były faktyczne skutki tych regulacji?

Tym, co negatywnie wyróżnia Polskę na tle innych krajów, jest nie tyle wysokość podatków, choć ta w ostatnich latach istotnie wzrosła i jest wyższa niż średnia dla krajów OECD, ile brak neutralności, skomplikowanie i zmienność systemu.

W ostatnich latach jakość tworzenia prawa w Polsce uległa znacznemu pogorszeniu. Praktyki takie, jak lekceważenie procedur, omijanie konsultacji społecznych, wykorzystywanie ścieżki poselskiej do projektów rządowych czy „wrzutki” w końcowym etapie procesu legislacyjnego, były stałym elementem politycznego krajobrazu, służącym szybkiemu wdrażaniu woli partii rządzącej, kosztem jakości i transparentności tworzenia prawa. O ile nie były to praktyki nowe, szczególnie od 2015 roku nabrały one wyraźnie na znaczeniu, co potwierdzają także dane empiryczne. Doprowadziło to do dalszej erozji zaufania obywateli do państwa – a co gorsza, podważyło zaufanie do procesów demokratycznych.