Marcin Zieliński

Koronawirus dla wielu osób stanowi śmiertelne niebezpieczeństwo, ale duża część zarażonych przechodzi go bezobjawowo. Dostępne dane na temat śmiertelności pokazują, że choroba stanowi największe ryzyko dla osób starszych i chorych na inne choroby.

Obecnie najważniejszym wyzwaniem jest utrzymanie miejsc pracy oraz wsparcie osób, które z powodu koronawirusa i działań mających ograniczyć skalę epidemii w Polsce nie mogą pracować. Z jednej strony wymaga to wsparcia firm, które płacą swoim pracownikom, ale, pozbawione przychodów, same są zagrożone bankructwem. Z drugiej strony potrzebna jest pomoc dla osób, które pracowały na nietypowych formach zatrudnienia i z dnia na dzień straciły pracę.

Forum Obywatelskiego Rozwoju - fundacja Leszka Balcerowicza - proponuje alternatywny system wsparcia dla gospodarki: zamiast teraz różnicować firmy i pracowników według wątpliwych kryteriów, rząd powinien wszystkim udzielić wsparcia i rozliczyć je już po zakończeniu pandemii.

Jesteśmy świadomi, że pandemia koronawirusa będzie wymagać wielu nadzwyczajnych działań. Społeczne, gospodarcze i zdrowotne konsekwencje tego prawie całkowitego załamania normalnego życia – zamkniętych szkół i firm, masowych kwarantann i zakazu opuszczania domów – mogą okazać się długotrwałe i bolesne, być może nawet poważniejsze niż żniwo zebrane bezpośrednio przez samego wirusa. Nie wiemy, ile epidemia potrwa w Polsce, ale musimy założyć, że w perspektywie trzech najbliższych miesięcy kluczowym zadaniem będzie wsparcie poszkodowanych osób i firm w taki sposób, żeby gospodarka szybko odbiła bezpośrednio po zakończeniu nadzwyczajnych działań zwalczających epidemię.

Skutki epidemii nie zależą wyłącznie od reakcji rządów – zamieszkiwanie osób młodych wspólnie ze starszymi może przyspieszyć transmisję wirusa do bardziej wrażliwej części populacji, a pojedynczy niezdiagnozowany chory może zarazić niewspółmiernie wiele innych osób. Dotychczasowe doświadczenia z pandemią koronawirusa pokazują jednak, że szybka reakcja rządu może pomóc w ograniczeniu skutków wybuchu epidemii. To lekcja do odrobienia zarówno dla Polski, jak i dla innych państw członkowskich Unii Europejskiej, których reakcja była opóźniona.

Na to, że inwestycja jest wątpliwa z biznesowego punktu widzenia, krytycy wskazywali już w momencie zakupu. - Transakcja ta (…) jest powodem nie do "dumy", lecz do niepokoju. Niepokoić musi bowiem to, że decyzjami inwestycyjnymi kierują rachunek polityczny i potrzeby propagandy - komentował Marcin Zieliński, ekonomista z Forum Obywatelskiego Rozwoju.

„Transakcja ta (…) jest powodem nie do „dumy”, lecz do niepokoju. Niepokoić musi bowiem to, że decyzjami inwestycyjnymi kierują rachunek polityczny i potrzeby propagandy” - komentował Marcin Zieliński, ekonomista z Forum Obywatelskiego Rozwoju, już po zakupie linii.

– Budżet państwa, podobnie jak budżet gospodarstwa domowego albo przedsiębiorstwa, to zestawienie planowanych wpływów i wydatków. Jako że jest to prognoza, to jego wykonanie może odbiegać na koniec roku od planu. Nie jesteśmy w stanie przewidzieć dokładnych wpływów i wydatków. Dotyczy to również budżetu państwa. Kiedy spojrzymy na wykonanie budżetu, okaże się, że wpływy i wydatki odbiegają od planu – wyjaśnia w rozmowie z INNPoland.pl Marcin Zieliński, ekonomista FOR.

- Transakcja, wbrew słowom Mateusza Morawieckiego, nie jest „dowodem siły polskiej gospodarki". Jest dowodem jej upaństwowienia. Linie lotnicze nie muszą być państwowe, czego dowodzą przykłady Lufthansy czy IAG - pisze Marcin Zieliński, ekonomista FOR.

Na początku roku Polska dwukrotnie wyemitowała denominowane w euro obligacje o ujemnej rentowności. Dla kręgów rządowych emisje te stały się dowodem jakości znakomitej polityki gospodarczej PiS. W rzeczywistości nie były to pierwsze emisje polskich obligacji o ujemnej rentowności. Po raz pierwszy Polska wyemitowała takie obligacje jeszcze w kwietniu 2015 roku (czyli za rządu PO-PSL).