Aktualności

Im bardziej rząd będzie rozrzutny i będzie pompował konsumpcję, tym bardziej władze monetarne będą musiały podnosić stopy procentowe. To jakaś destrukcyjna polityka gospodarcza motywowana wyłącznie słupkami wyborczymi.

Zwolennicy rozwiązania, jakim jest bezwarunkowy dochód podstawowy, w ogóle nie mówią, z czego należałoby to sfinansować. A trzeba mieć świadomość, że nie mówimy o dziesiątkach miliardów złotych, lecz setkach. Forum Obywatelskiego Rozwoju policzyło kiedyś, że gdyby polski rząd miał w ten sposób wesprzeć całe nasze społeczeństwo, przeznaczając na każdego dorosłego obywatela 1,2 tys. zł, a na dziecko 600 zł, wtedy kosztowałoby to nasz kraj prawie 400 mld zł.

Największym problemem w tej formule jest fakt, że do wyliczenia ryczałtowych składek bierze się nie faktyczne zrealizowane wynagrodzenie w gospodarce, tylko prognozę budżetową Ministerstwa Finansów. Niestety prognozy charakteryzują się tym, że rzadko są trafne i mamy mniejsze lub większe błędy prognozy zarówno in plus, jak i in minus.

Nie zwalcza inflacji, tylko wręcz ją pompuje. Naciska gaz do dechy. RPP nacisnęła hamulec inflacyjny w postaci wzrostu stóp, ale im bardziej rząd pompował konsumpcję, a przez to i słupki poparcia, tym bardziej RPP będzie musiała zaostrzać politykę i podnosić stopy. To destrukcyjna polityka.

To, co robi obecna władza; tego kalibru łamanie praworządności, wypisywanie nas z międzynarodowych standardów w różnych aspektach jest czymś, czego nie było nigdy wcześniej.

Aż strach się bać, co będzie w kolejnych miesiącach, gdy decyzje polityków o uruchomieniu jakichś nowych tarcz czy programów szerokiego wsparcia będą się dokonywać pod dyktando zbliżających się wyborów parlamentarnych.

Nie chodzi o to, by kwestionować sens tej ustawy i nakładanie sankcji. Ale należy chronić polskie prawo przed rozwiązaniami, które mogą wykorzystywać sytuację wojny do wprowadzania takich regulacji, które mogą „ugryźć” również inne podmioty, przy okazji. Dlatego trzeba znowelizować ustawę tak, by proces wpisywania na listę był jak najbardziej transparentny.

Z obecnej perspektywy bardzo prawdopodobnie obligacje antyinflacyjne nie uchronią realnej wartości ulokowanych w nich oszczędności. 

Aby zbudować 1 milion mieszkań z pieniędzy podatników przez 10 lat, VAT musiałby wzrosnąć nawet do ok. 30%, lub druga stawka PIT do ok. 57%. Ewentualnie trzeba byłoby wycofać obniżkę podatku do 12% i jeszcze tę stawkę podnieść. To jest pełny obraz, a przecież potrzeby są większe. Bez prywatnych oszczędności, prywatnego, efektywnego, rozwiniętego rynku najmu nie zaspokoimy potrzeb mieszkaniowych młodego pokolenia.